فیلمی آمریکایی در ژانر کمدی سیاه علمی-تخیلی به نویسندگی، تهیه‌کنندگی و کارگردانی آدام مک‌کی است که در ۲۰۲۱ منتشر شد. لئوناردو دی‌کاپریو، جنیفر لارنس، مریل استریپ، کیت بلانشت، راب مورگان، جونا هیل، مارک رایلنس، تایلر پری، تیموتی شالامی، ران پرلمن، آریانا گرانده و اسکات مسکودی از گروه بازیگران این فیلم هستند.
معاون هماهنگی امور استانی استانداری تهران از تعطیلی تمامی ادارات، مقاطع تحصیلی، مهدهای کودک استان تهران به‌جز دو شهرستان فیروزکوه و دماوند برای فردا دوشنبه 13 تیرماه خبر داد.
آشنایی استان با زینا، زنی که با روانکاوی ذهنی فریبنده خود در بین تماشاگران، نظر استان را به خود جلب می‌کند، بسیار ناپخته آغاز می‌شود و همان گونه نیز بسیار شتابزده و ناپخته پایان می‌پذیرد. دستیابی استان به رموز دانش روانکاوی ذهنی از راه دوستی با پیت، همزیست زینا، بخش دیگری از شتابزدگی داستانی این فیلم است.
کینگ ریچارد، که روایتگر داستان واقعی زندگی خواهران ویلیامز، قهرمانان جهانی تنیس است، داستان همدلی و پشتیبانی چند نفر در قالب یک گروه، از دو نوجوان است.
رئیس جمهور با تاکید بر اینکه سیاست ایران همکاری با سازمان‌های منطقه‌ای، بین المللی و کشورهای جهان است، گفت: ظرفیت‌های زیادی در کشورهای «دی ۸» برای افزایش تبادلات تجاری و ترانزیت کالا وجود دارد که مغفول مانده است.
علف‌زار ملودرامی جنایی است. این فیلم دست روی پرونده‌ای واقعی در بستر جامعه ایران گذاشته است با اشاراتی به معضلی اساسی به‌نام رانت و پارتی‌بازی. درامی است که به‌جز معدود سکانس‌هایی بیرونی تمامش در دادگاه می‌گذرد و روایتگر ماجرایی حقیقی است از بی‌داد و دادخواهی.
در یک شهر بندری آمریکا، خانواده‌ای عجیب زندگی می‌کنند. پدر، مادر، و پسر خانواده، ناگویا و ناشنوا هستند و در عین ناباوری، روبی، دختر خانواده، شنوا و گویاست. آنها همگی و در کنار یکدیگر، به شغل ماهیگیری اشتغال دارند.
جرج و فیل، دو برادر هستند که در مزرعه‌ای در آمریکا به کار گاوچرانی و تجارت گاو و چرم اشتغال دارند. جرج دارای تحصیلات دانشگاهی و بسیار مبادی آداب است و در پی کسب تحصیلات دانشگاهی و معاشرت با دیگران، آداب و اخلاق گاوچرانی را از یاد برده است.
نشسته بودم و طبق معمول افکارم به هزار سمت و سو می رفت. مسائلی که از یک سال پیش تا همین ده دقیقه قبل هم به آن فکر نمی کردم، ولی در لحظه‌ای به ذهنم می آمد. به این نتیجه رسیدم که من در گذشته حدودا هفت یا هشت سال پیش بهتر از حالا می‌نوشتم، مطالب نسبتا فرم دار تر و روان تر و خواندنی تری می نوشتم.
فیلم "استاندارد". هیچ وقت از این واژه خوشم نمی آمد. از کارگردانی که ادعا می‌کند فیلمی با معیارهای "استاندارد سینمایی" ساخته است دل زده می شوم. احساس می کنم هیچ نگاه خاص، سلیقه ای، شهودی، مستقل و عاطفی؛ به اثر خودش ندارد.
